Print

[andreiquimosing]

same situation sa ibang mommies. minsan, naiisip ko na masama ba akong ina. sa 1st baby, super excited. 9 months pa lang son ko nang malaman kong preggy ulit ako. im on my 14th week pregnancy na at until now wala pang nakakaalam sa pgbubuntis ko kundi kaming mag asawa at yung mga super close friends namin. hindi ko alam kung pano ko sasabihin sa parents ko.. nakatira kasi kami sa poder nila at minsan pag bitin yung pera para sa panganay, sila ang tumutulong. hindi ko alam kung magiging masaya din ba sila pag nalam nila na buntis ulit ako. naaawa ako sa panganay ko kasi feeling ko ang baby pa niya para maging kuya. kaya hindi ko alam mga sis kung pano sasabihin sa parents ko na buntis ulit ako.. help!

[Xahn12]

same situation sa ibang mommies. minsan, naiisip ko na masama ba akong ina. sa 1st baby, super excited. 9 months pa lang son ko nang malaman kong preggy ulit ako. im on my 14th week pregnancy na at until now wala pang nakakaalam sa pgbubuntis ko kundi kaming mag asawa at yung mga super close friends namin. hindi ko alam kung pano ko sasabihin sa parents ko.. nakatira kasi kami sa poder nila at minsan pag bitin yung pera para sa panganay, sila ang tumutulong. hindi ko alam kung magiging masaya din ba sila pag nalam nila na buntis ulit ako. naaawa ako sa panganay ko kasi feeling ko ang baby pa niya para maging kuya. kaya hindi ko alam mga sis kung pano sasabihin sa parents ko na buntis ulit ako.. help!

Ganyan din ako sis. Nakatira din kami sa parents ko although nasa abroad sila nagpapadala sila samin monthly. Natatakot din ako nahihiya at first kasi gastos nanaman but when i told them am pregnant again, mas excited pa sila sakin. Sabi nga nila bawing bawi na ako sa kanila. My edd is march while yung first ko mag 2yrs old na next month.. I think of my second child as a surprise instead of accident. Kawawa naman kasi si baby baka mafeel niya na unwanted sya. Kaya be positive sis blessing yan.

[jadz1826]

i have the same situation as you guys.. kaso ang kinaibahan lang pang 3rd na to.. yung second kasi is pinaghandaan at pinagplanuhan talaga namin.. my eldest is 6 when we planned na sundan na sya, kaya sobrang happy kami when i gave birth last january last year, she just turn one this jan. this year and and my eldest is 7 happy na sana kami kasi may boy and girl na kami sabi namin tama na kasi we want 2 kids lang talaga tapos naging boy and girl na so ok na, we even tell na sa OB ko na i ligate na niya ko after i gave birth pero ayaw niya kasi daw ang bata ko pa 25 lang ako ngayon, 19 ako when i got my panganay  unplanned pregnancy but we are happy that time kasi first baby.. and then we found out that i am preggy again for the 3rd time this feb lang.. dapat kasi MP ko nung 5 pero wala, after a week nag PT ako ayun positive na nga sya.. first reaction ko.. nalungkot, tapos na confuse tapos nagalit sa mundo.. even kay GOD nagdamdam din ako.. i even said to him na kunin mo nalang ulit bawiin mo nalang sya kasi ayoko na, i blame him already bakit ako alam mo naman kung ano lang ang gusto namin, alam mong di pa maayos ang lahat samin ngayon alam mong di pa kami ready o have another one .. i even thought  to have an abortion.. marami akong worries we are not financially stable, hangang ngaun umaasa pa rin kami sa mom ko, at minsan alam kong nahirapan na sya kasi sya lahat pati sa mga siblings  niya at 4 din kaming magkakapatid panganay ako at sobrang guilty ko na nga na di pa ko nakakatulong sa mom ko tapos puro kunsumisyon pa ang binibigay ko sakanya, OFW ang mom ko.. tapos si hubby di pa regular sa work.. although may sarili kaming bahay sa mom ko parin mostly ang gastos lalo na when it comes sa mga bills and events. tapos naisip ko sobrang liit pa din ng 2nd child ko grabe she just 1 tapos buntis na naman ako naawa ako sakanya na di na sya bunso at baka mapabayaan ko na sya.. tapos last year lang ako nanganak manganganak na naman ako this year .. kaya sobrang nastress ako when i found out na i am preggy again on the 3rd time di ko pa nga makuhang mag pacheck up natatakot rin ako sa confirmation although gusto ko na para makapag take na ng vits to gain extra energy pakiramdam ko kasi ang weak ko ngayon antukin, suka to the max at nahihirapan na akong kumilos at alagaan si baby, i even have palpitation.. hay! but GOD is good he make me realize that this is a blessings.. yung iba nga di nagkakaanak kahit gusto nila, kahit ipilit pa nila.. he make me feel guilty when i thought on abortion pinairal niya yung pagkakaron ko ng faith sakanya,  he make me realize this.. God has a better plan for me that i have for myself..  now im on the process of accepting it.. medyo ok na at excited na rin ako to have another baby again i even have plans na rin for him/her.. ang worries ko nalang ngayon kagaya nung mga worries nyo rin kung pano ko sasabihin sa lahat ng family, relatives, friends even neighbors that i am pregnant again.. natatakot ako sa mga sasabihin nila.. natatakot ako sa mga magiging reaksyon nila.. kung magiging happy din ba sila para sakin o ijujudge nila ko.. bahala na!  pero yung mga nabasa ko kanina sa mga story nyo it helps me a lot, di lang pala ako ang dumadaan sa gaitong situation, sa mga denial stage, i even have a teary eyes nung binabasa ko lahat..  tumatak sa isip ko lahat.. "DI IBIBIGAY SATIN KUNG DI NATIN KAYA"  "MABUTING INA AKO KAYA BINIGYAN niya PA KO NG ISA PANG RESPONSIBILIDAD NA MAGING MOMMY NA NAMAN" "GOD IS GOOD, DI niya TAYO PABABAYAAN" "GOD PROVIDES" hopefully in the following days maging ok na rin ang lahat samin.. i want to have a healthy and happy pregnancy again para maging healthy at happy rin si baby paglabas..     anyways mga sissies, siguro ngayon mga nakapanganak na kayo? malalaki na rin siguro babies nyo? kamusta na? how it was? share naman ulit ng stories nyo in another topics..     

[danixnix]

di ko alam kong unplanned 3rd pregnancy ito this time delayed kasi ako ng 1 week dapat kasi march 24 ako magkakaroon last month delayed na nga ako at ngayon wala pa rin, diko na rin alam gagawin ko my eldest is mag 3 sa june 2013 and yung bunso is mag 2 sa june din, nadedepress na nga ako kasi ako lang nagtatrabaho samen, walang work hubby ko at siya nag aalaga sa mga anak ko,kulang kami financially at di pa din ako handa emotionally to my 3rd baby kasi nakaset na goals ko for my 2 kids. i am always praying na sana pag PT ko negative lumabas kasi talagang dipa ko ready and isa pa kakapasok ko palang sa work and under probationary pa lang ako when i had my interview bago ko pumasok sa company with my boss sinabihan na niya ako na wag muna ako mabubuntis this year kasi ang work ko is IT kaya lalo tuloy ako nadepress nung maalala ko yung sinabi ng boss ko,nakakainis ayoko pa kasi masundan 2 babies ko ayoko din naman umasa nalang sa parents ko nahihiya nako. please help me sp mom need pieces of advice po. salamat 

[jadz1826]

kamusta sis DANIXNIX? nakapag pt ka na ba? i know ur feelings sis ganyan din ako when i first found out na preggy ako, to tell u honestly gang ngaun di p din buo yung loob ko sa pagtanggap sakanya pero lagi ko nalang iniisip na God is with me.. bahala na.. hehe! try to read others stories more para sakanila mainspired ka.. kai ako yun ang ginagawa ko kaya sa mga times na nagbabasa ako nababawasan yung worries ko... good luck sis.. GOD is good, di niya tayo pababayaan!

[jewelsmom]

pasali po...

I'm 25 weeks pregnant now with my second child. Nabuntis ako after ng third year anniversary namin. Like most of you unplanned din ito. 20mos pa lang ang panganay namin ng malaman ko na preggy na ulit ako. At first nalungkot ako kasi ayaw ko pa sana kasi nga now ko pa lang naeenjoy yung paglaki ng panganay ko. At hindi pa rin kasi kami financially ready. Pero I prayed kasi nung magsimba kami ni hubby nung wedding anniv namin na if bigyan niya ulit kami ng another baby okay lang. Masyadong mabait si Lord dininig agad-agad prayer ko hehe. Eventually, nagsink in na din sa akin na magiging mommy ulit ako at excited na din na malaman ang gender niya. My hubby is very supportive naman sa pagbubuntis ko pati mga relatives ko happy din nung malaman nila na preggy ulit ako. We're praying for a boy kasi girl na panganay namin para quota na. Sa ating mga mommies na may unplanned pregnancy, isipin na lang natin na this is a gift from above and nothing can take its place. 

[licious10]

hello sisses ask ko lang..pano po nabuo yung unplanned pregnancy nyo?im just curious about it lang kasi withdrawal lang kame eh kakamens ko lang ngayong april..

[licious10]

hello sisses ask ko lang..pano po nabuo yung unplanned pregnancy nyo?im just curious about it lang kasi withdrawal lang kame eh kakamens ko lang ngayong april..

[macky27]

Hi mga mommies. Yung second baby ko unplanned din, at first nalungkot, kinabahan kasi kakaisang taon pa lang nung panganay ko nun nalaman ko preggy ulit ako. Nagworry din si hubby kasi baka mahirapan ako at kalikutan na ni panganay nun. Pero sympre later on unti unti na rin nagsisink in sakin yung pagbubuntis ko ulit kaya madali naman ako nakarecover plus very supportive din si mister kaya nawala din worry ko na mapabayaan si panganay. yun nga lang back to zero kumbaga ulit hihi pero ok lang blessing pa rin makaanak, tama kayo, yung iba kung ano ano na ginagawa magkaanak lang di ba.

[mOmMy sEz®]

same situation here.. 3rd baby ko unplanned din. sumablay ang withdrawal kayaayun nabuo sya. kinabahan at sobrang iyak at lungkot ko nun kase 9 months pa lang yung 2nd baby ko nun at to think na masyado pa syang bata para masundan. i mean, ok naman magkababy ulit. kaya ko naman. kaso yung thought na habang lumalaki sya at kailangan niya ng full attention from us parents, eh magiging half na lang kasi may bagong baby ulit. mahirap emotionally mentally at physically. kaso i managed to take care of them kahit mahirap.

now my 2nd baby is 3 yrs old and my youngest is 2 yrs old.both girls, lagi sila nagaaway, agawan sa laruan, agawan sa atensyon ko. mak-mommy kasi pareho. nahihirapan lang ako hatiin oras at panahon pati katawan ko sa kanila.. kaso thankful pa rin ako kasi never nagiging malungkot ang buhay namin ni jowa kasi full of joy ang mga anak ko. umiiyak man sila, they still bring joy to my life no matter what they do

[jem.sexy@yahoo.com]

mga sisses, may natutunan din pala ako sa unplanned pregnancy na kapag masaya kang nagbubuntis ang baby na lalabas eh ok din ngunit kapag malungkot o kung anumang negative vibes ang nararamdaman habang nagbubuntis medyo challenging si baby pag labas ng tyan halimbawa pwede syang tantrums, iyakin, sumpungin, etc. kaya ang natutunan ko kapag nagbubuntis kelangan masaya at postive lagi kung kaya lang sana. 

[licious10]

naku...kinabahan naman ako,withdrawal lang din kami,at 2mos pa lang si baby ayoko agad masundan.huhu

[danixnix]

hay naku same situation happend ulit last mens ko is april 6 pa and until now wala pa din ako may 9 na..huhuhu! yoko pa mabuntis diko kaya kung magiging 3 na sila, my eldest is 3 this june, 2nd is 2 this june and ngayon i am not sure dipa ako nag pt natataot na ako yoko pa sila sundan naiinis ako sa asawa ko wala na nga trabaho tapos ganito pa, ano na gagawin ko? kung ano ano na naiisip ko like magpakamatay or magpalaglag para lang di maranasan ng mga anak ko hirap ng buhay.. todo kayod na kasi ako sa trabaho still kulang pa rin.. help me mga sis di pa ako nagpt, andami na pumapasok sa isip ko puro negatives, lagi ko pa pray na sana negative kapag nag pt ako..na sana wag muna marami pako plan sa 2 ko anak, sobra ako nalulungkot. help me lord!

[babythug28]

sobrang umiyak ako when i knew i was pregnant the 2nd time around.

feeling ko nun nagsisimula pa lang kami ni hubby (3 yrs old yung eldest that time) and here comes another gastusin. sobrang worried ako, what if hindi namin makaya yung 2 kids especially hindi naman kami nahingi ng tulong sa mga magulang namin. pero pursigido siya na ituloy and sabi niya makakaya naman namin to. doble kayod na lang daw. so far we're doing good and our youngest is already 2 years old. mas lalo kaming naging blessed and hindi naman kami pinabayaan ni Lord sa mga pangangailangan ng pamilya namin.

[michimac03]

ako din,sisses,problemado ako ngyon.im around 5-6wks pregnant and ive a 2yr old son.natatakot din ako sabihin sa parents ko,kasi ako lang inaasahan ng mama ko.yung dad ko wala ng work tapos 1st year college pa yung brother ko.lagi ako sinasabihan ni mama na sana pag mas malaki-laki na yung panganay ko bago sundan para hindi hirap.although kamu bg husband ko may work,kaunting financial changes affected ang lahat.ive already accepted the baby,natatakot lang ako na baka di cia matanggap ng mga magulang ko,at pag-isipan siya bilang kaagaw o problema.siyempre bilang ina ayaw kong marinig yun para sa anak ko.hanggang ngayon di ko talaga maamin.bahala na,si God n lang siguro gagawa ng paraan.nakaka-depress talaga.